بر اساس قانون ، هیچکس نمی تواند استفاده از حق خود را وسیله مزاحمت دیگران قرار دهد . یکی از انواع دعاوی که در دادگاههای دادگستری مطرح می شود ، دعاوی تصرف هستند که با املاک در ارتباط هستند . یکی از انواع دعاوی تصرف ، دعوای ممانعت از حق است . به عبارت دیگر ، زمانی که شخصی مانع استفاده دیگری از ملک یا زمین یا خانه خود شود ، سبب شده تا وی نتواند از حق خود استفاده کند .
یکی از انواع دعاوی تصرف که در دادگاه ها مطرح می شود ، دعوای ممانعت از حق است . قانون آیین دادرسی مدنی در ماده 159 دعوای ممانعت از حق را تعریف کرده است که بر اساس آن : « دعوای ممانعت از حق عبارت است از تقاضای کسی که رفع ممانعت از حق ارتفاق یا انتفاع خود را در ملک دیگری بخواهد » .ممانعت از حق را می توان وضعیتی دانست که دارنده یک حق نتواند از حق خود استفاده کند . این حق معمولا ناظر به حق ارتفاق و حق انتفاع است . مثلا کسی اجازه ندهد که از زمین یا ملک خود استفاده کنیم . در این صورت او سبب شده است تا نتوانیم از حق خود استفاده مطلوب را به عمل بیاوریم . به همین دلیل ، می توان به دادگاه مراجعه کرد و دعوای ممانعت از حق را مطرح نمود . در این دعوی ، بر خلاف دعوای تصرف عدوانی ، طرف مقابل ملک ما را در تصرف خود نگرفته است ؛ تنها سبب شده است تا نتوانیم از آن استفاده کنیم .
Comments