تمکین زن

از جمله وظایفی که بر اساس شرع و قانون بر عهده زن و مرد قرار دارد ، تمکین کردن می باشد . تمکین در لغت به معنی الزام و اجبار است . در عرف زمانی که از تمکین سخن گفته می شود ، بیشتر تمکین خاص از جانب زن بنظر می آید . اما در واقع تمکین ، تکلیفی دو جانبه است که بر عهده زن و مرد قرار دارد . با دقت در مواد قانون مدنی و مقررات شرعی ، می توانیم انواع تمکین را شامل تمکین عام و تمکین خاص بدانیم . تمکین عام ناظر بر ریاست و مدیریت مرد در خانواده است و تمکین خاص در خصوص وظایف زناشویی است .

انواع تمکین

یکی از تکالیف زوجین در مقابل یکدیگر این است که از هم تمکین کنند . نقطه مقابل تمکین زن ، نشوز است که به معنای آن است که زن و مرد در مقابل یکدیگر تمکین نکرده باشند . البته اصطلاح نشوز را بیشتر در مورد زنان به کار می برند ، اما از آن رو که هر دوی زن و مرد موظف به تمکین در برابر هم هستند ، عدم تمکین از جانب هر دوی آنها نشوز نام دارد . در عرف حقوقی و قانونی ما ، تمکین در دو معنای تمکین عام و تمکین خاص به کار برده می شود که معانی متفاوتی هم دارند . از همین رو شناخت انواع تمکین اعم از تمکین عام و تمکین خاص و مصادیق آنها موضوع بسیار مهمی است . نکته قابل توجه این است که در انواع تمکین ، تشخیص اموری که مرد می تواند از همسر خود انتظار داشته باشد ، بستگی به عرف و آداب و رسوم اجتماعی دارد و نمی توان محدوده خاصی را برای آن قائل شد .